H σκατοψυχιά της ημέρας: Πάρτε βαθιά ανάσαααααα!!!! ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ!!!!

Ε εντάξει. Ξέρω πως όλοι βρίζετε αυτή τη στιγμή, οπότε σιωπή και σειρά μου.

Μιλάμε για την πιο αντιφατική εξωγήινη ράτσα χόμο σαπιενς η οποία παράλληλα είναι και η πιο βρωμερή ακόμα και από το υφασματάκι που κρατούν οι διάφοροι στα φανάρια και καθαρίζουν -και καλά- τα φανάρια των αυτοκινήτων. Μιλάμε για τους ανθρώπους οι οποίοι είναι πιο μπόχες από τη μπόχα την ίδια, χωρίς –προφανώς- να το καταλαβαίνουν, οι οποίοι είναι εξαρτημένοι του κερατά χωρίς να το παραδέχονται και έχουν συμπτώματα αναγεννημένου Χριστιανού (born-again Christian που λένε και στην Άνω Κατωραχούλα) όσοι από αυτούς έχουν τα κότσια να σταματήσουν το κάπνισμα «άχου μου βρωμάει το τσιγάρο!» σώπα ρε βρωμύλε μπουχέσα που τώρα σου βρωμάει το τσιγάρο.

Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Δεν ξέρω αν έχει βρεθεί το φάρμακο για τον καρκίνο, αν οι Ελ είναι ανάμεσά μας ή αν η L’Oreal σπονσοράρει το Mουστέιν. Ξέρω όμως πως το τσιγάρο βλάπτει σοβαρά την υγεία. Τέλος. Σας αρέσει δε σας αρέσει, αυτό συμβαίνει. Τη βλάπτει.

Και επειδή έχω χορτάσει να ακούω ανοησίες και κομπλεξισμούς του στυλ «Και τα λεωφορεία βλάπτουν την ατμόσφαιρα και το σκόρδο βρωμάει» και άλλες κούφιες μπαρούφες που ούτε παιδί του δημοτικού δεν τις εκστομίζει γιατί ντρέπεται, αν δεν μπορείτε να καταλάβετε τη διαφορά των ρύπων του λεωφορείου και της βρώμας του σκόρδου με την ηλίθια εξάρτησή σας, σας εύχομαι ολόψυχα με κάθε τσιγάρο να χάνετε και ένα χρόνο από τη ζωή σας. Ούτως ή άλλως εμφανώς δεν καταλαβαίνετε ούτε τι ζείτε ούτε το γιατί, οπότε πάει άχρηστη έτσι και αλλιώς.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Ξεκινήσατε να καπνίζετε από ανασφάλεια, για να ανήκετε κάπου. Είτε αυτό λέγεται καγκουροπαρέα του γυμνασίου/λυκείου/στρατού είτε λέγεται ξεκατινογυναικοπαρέα σουξουμουξου. Αυτοί που ξεκίνησαν το τσιγάρο από συνειδητή επιλογή, είναι τόσοι όσοι οι μπλε κόκκοι του skip.

Και πάμε στις συνέπειες της κωλοσυνήθειά σας στους μη καπνιστές:

Η πίσσα που έχει το τσιγάρο σας κολλάει. Κολλάει στα ρούχα μου, κολλάει στα μαλλιά μου, κολλάει στους τοίχους σας, κολλάει στους υπολογιστές σας, κολλάει στην ίδια σας την ύπαρξη. Επειδή όμως εσείς έχετε κάψει τη γεύση σας και τη μύτη σας, δεν μπορείτε να το αντιληφθείτε και νομίζετε πως δεν τρέχει τίποτα. Εμείς όμως που δεν έχουμε καταστραφεί, το καταλαβαίνουμε. Το αισθανόμαστε, το συχαινόμαστε. Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, βραχνιάζουμε κι’από πάνω όταν φεύγουμε από τα διάφορα μέρη μαζικής εστίασης που ο εξαερισμός τους είναι χειρότερος από χάρτινη βεντάλια.

Ο όρος «παθητικός καπνιστής» δεν βγήκε για πλάκα. Βγήκε για εμάς που υποφέρουμε και μολυνόμαστε από την κωλοσυνήθειά σας κάθε φορά που είμαστε δίπλα σας.

Και εδώ αρχίζουν οι άλλες υπανάπτυκτες εξυπνάδες επιπέδου νηπιαγωγείου του στυλ «Άμα μας συχαίνεσαι γιατί μας κάνεις παρέα ρε φίλε;». Ε λοιπόν πάμε όλοι μαζί: Βου και Α, ΒΑ. Επίσης υπανάπτυκτα εξαρτημένα πισσανθρωπάκια, σας κάνω παρέα γιατί –τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό- οι καπνιστές που κάνω –συστηματικά- παρέα, είναι άτομα για τα οποία θα έφτανα αρκετά μακριά, οπότε απλά λέω «τι στο διάολο, ας κάνουμε παρέα και ας μου φάνε λίγη ζωή έστω μ’αυτόν τον τρόπο». Αν αυτό σας φαίνεται δραματικό και φωσκολικό, χέστηκα. Είναι απλά η αλήθεια. Ο δεύτερος λόγος, είναι πως οι καπνιστές που κάνω –συστηματικά- παρέα, είναι συνειδητοποιημένα άτομα και ως επί το πλείστον με σέβονται και προσπαθούν όσο μπορούν να μην με επιβαρύνουν άσχετα αν οι περισσότεροι αποτυγχάνουν σε μεγάλο βαθμό. Τουλάχιστον έχουν φιλότιμο. Αλήθεια, πρόσεξε κανείς ότι η λέξη «συστηματικά» χρησιμοποιήθηκε δύο φορές;

Και πάμε τώρα στο διαταύτα για να μην πλατειάζουμε και πολύ:

Όχι, δεν θέλω να πεθάνουν οι καπνιστές. Ούτε έχω την απαίτηση να το κόψουν. Σώμα τους είναι, ότι θέλουν το κάνουν. Η απαίτηση όπως που έχω, είναι να συνειδητοποιήσουν πως αυτό που κάνουν ΒΛΑ-ΠΤΕΙ. Και μάλιστα βλάπτει σε κάθε τσιγάρο. Όχι σε δέκα – είκοσι χρόνια. Βλάπτει τώρα. Όποιος το συνειδητοποιήσει αυτό, αν μη τι άλλο, αν διαθέτει μισό εγκέφαλο, θα ξέρει πώς να συμπεριφερθεί σ’αυτούς που δεν καπνίζουν.