H σκατοψυχιά της ημέρας: Οι πατεράδες με τις παρθένες κόρες

Έχω δει και μανάδες να κάνουν έτσι, αλλά ας μη γελιόμαστε. Οι πατεράδες απλά το σκίζουν.

Τα φέρνει η μοίρα έτσι και καταφέρνεις να γνωρίσεις μια κοπέλα που τέλος πάντων στέκει –έστω λίγο- στα λογικά της. Δύσκολο, ξέρω, αλλά συμβαίνει και αυτό. Έρχεται λοιπόν εκείνη η ώρα που θα γνωρίσεις και τους δικούς της, όχι γιατί πάτε για γάμο αλλά γιατί δεν είναι κακό να τους ξέρεις και να σε ξέρουν. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Εκεί που αρχίζει και χύνεται χαλασμένο γάλα καρύδας στη μαγιονέζα, είναι η πρώτη ματιά του πατέρα.

Δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι σκέφτονται οι πατεράδες αλλά έχω μια πολύ καλή προσέγγιση στο γιατί ο γιος είναι «γαμιάς» και η κόρη «πουτάνα» όταν έχουν εμπειρίες. Πέρα από τις παλαιοημερολογήτικες χωριατοσυνήθειες, για κάποιο λόγο οι πατεράδες τείνουν να είναι «μαζί» στην «πράξη». Τον δίνουν κι’αυτοί όταν τον δίνει ο γιόκας και αντιστοίχως, τον παίρνουν όταν τον παίρνει η κόρη. Κάπου εκεί λοιπόν χαλάει το πανηγύρι.

Ο τύπος μάλλον νιώθει ότι διακορεύεται ο ίδιος παρέα με την κόρη του και στραβοκοιτάζει τον έρμο το γκόμενο λες και του σκότωσε τη μάνα. Ακούγονται διάφορες κωμικοτραγικές ατάκες όπου ο πατέρας εμφανώς επιθυμεί να παραμείνει παρθένα η κόρη μέχρι τον τάφο αλλά παράλληλα περιμένει και το εγγονάκι το οποίο φυσικά θα προέλθει από τον κρίνο και θα παραδωθεί από τον πελαργό, καθώς ο υμένας της κόρης του είναι από τσιμεντόλιθο.

Και σε όλη αυτή την ιστορία, εννοείται (μα φυσικά) πως οι ίδιοι έχουν προέλθει από παρθενογένεση διότι η μητέρα τους το έκανε μια φορά και κράτησε φαιά ουσία ώστε να κάνει διαδοχικά και τα πέντε αδέρφια με διαφορά δύο-τριών χρόνων. Και όλα αυτά με τη μια φορά. Μόνο. Μια. Α και φυσικά, μιλάμε αποκλειστικά για ιεραποστολικό έτσι; Ούτε λόγος για οτιδήποτε άλλο. Μιλάμε για τη μάνα μας τώρα… Δε μιλάμε για «γυναίκες» διότι ως γνωστόν όλες οι γυναίκες είναι…. αυτό, εκτός από τη μάνα μας…

Βέβαια, εντάξει, κανείς δεν μπορεί εύκολα να σκεφτεί τη μητέρα του να πειραματίζεται με ζαρζαβατικά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν αποτελεί μια δυνητική πραγματικότητα… Λοιπόν, κάποιες φορές μου κάνει κακό να με διαβάζω… Η μάνα μου ρε;… πωωωωω… τώρα δε θα κοιμηθώ το βράδυ… Πάλι….

Τεσπά. Όπως και να έχει, πατεράδες ξεκολλάτε. Δεν είπαμε να γίνει πορνοστάρ η κορούλα σας, ούτε να γυρνάει φιλμάκια ΒΒC. Είπαμε απλά να μπορεί να κάνει τις επιλογές της, για τις οποίες στην τελική είστε υπεύθυνοι εσείς (και όχι οι μανάδες –όπως λανθασμένα πιστεύουν κάποιοι…) αφού έχετε το σωστό inside info και δεν καρακατινιάζεστε (αυτό τώρα το συζητάμε…). Διαφορετικά σας βλέπω να κάθεστε πάνω στο δίκανο που θέλετε να σας φέρει η Ασπασία…

Υ.γ. : Και για τους έξυπνους που μονολογάνε «Κάτσε να κάνεις κόρη και τα λέμε ξεφτυλισμένη πυγολαμπίδα», ένα έχω να σας πω: Αν έρθει εκείνη η ώρα, η μάνα θα γνωρίζει ήδη πως μπορεί να με τεμαχίσει στον ύπνο μου με σουγιά και μετά να με ρίξει σε πεπαλαιωμένη μηχανή του κιμά που έχει περισσότερη μούχλα απ’το μυαλό σας….