Η σκατοψυχιά της ημέρας: Οι τρεντομοδάτοι ποδηλάτες

Αααα εδώ είμαστε. Προτού αρχίσει να τους παίρνει ο διάολος, να ξεκαθαρίσω κάτι: Είμαι υπέρ της άσκησης (είπαμε, κάτω οι χοντρές ρεεεε) και θαυμάζω αυτούς που έχουν το κουράγιο και την ψυχική δύναμη να σηκωθούν από τον καναπέ ή από το φατσομπούκι και να ασκηθούν.

Και αφού επιτέλεσα το καθήκον του καλού χριστιανού (τώρα βελζεβούλη, έρχομαι να σου ανοίξω για να τους φάμε παρέα…) ας αρχίσουν τα όργανα.

Τρεντομοδάτοι ποδηλάτες. Φυσικά αναφέρομαι στους ηλίθιους ενθουσιώδεις τύπους που εντυπωσιάζονται από ό,τι βλακεία τους πασάρουν και βουτάνε με το κεφάλι, ακόμα και αν ο λάκκος έχει ξερό τσιμέντο (η βλακεία είναι αήττητη που λέμε; ). Χαλάνε ένα κάρο λεφτά για να αγοράσουν αυτά τα εμετικά ποδηλατάκια με τις μικρές ρόδες (θα τους τα σπάσω στο κεφάλι) επειδή –και καλά- μπαίνουν στο μετρο, ή σκάνε ένα σωρό λεφτά για ποδήλατα από κράμα ξεραμένου σκατού αγριόχοιρου και φλέματα συναχωμένης κουκουβάγιας της Αφρικής. Μετά βέβαια τα κάνουνε λατέρνες για να τους βλέπεις στο σκοτάδι και ξεκινάει ο χορός.

Εκεί λοιπόν που πας στην παραλιακή στις 3 τα ξημερώματα και περιμένεις να δεις μεθυσμένους κρετίνους να διασχίζουν 6 λωρίδες κυκλοφορίας διαγώνια σε οχτάρια έξω από τα Αστέρια, ξαφνικά ενώ πας με 120 και παίρνεις δεξιά τυφλή στροφή, έρχεσαι αντιμέτωπος με μια ομάδα από κάτι ανεγκέφαλους κρετινοχλεχλέδες που δεν έχουν ζωή και αποφασίσανε στις 3 τα ξημερώματα να βγουν σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας και να κλείσουν τις 2 από τις 3 λωρίδες, χωρίς καμία συνοδεία, πηγαίνοντας με 15 χιλιόμετρα την ώρα, επειδή απολαμβάνουν το σουλάτσο δίπλα στη θάλασσα. Μιλάμε δηλαδή για σύγχρονους δικτάτορες της ασφάλτου, οι οποίοι έρχονται με αξιώσεις του στυλ «Σεβαστήτε μας» ενώ οι ίδιοι δεν δίνουν πεντάρα για τους φωτεινούς σηματοδότες, την οδική σήμανση και γενικώς για τη σωστή συμπεριφορά πάνω στην άσφαλτο.

Λοιπόν τζιβάτοι χιπστεροπανηλίθιοι κρετίνοι: Έχετε κάθε δικαίωμα να παίζετε τη ζωή σας κορώνα-γράμματα γιατί δημοκρατία έχουμε και την αγαπάμε με τα ελαττώματά της. Όμως δεν έχετε δικαίωμα να παίξετε το ίδιο παιχνίδι με τη δική μου τη ζωή όταν θα σας σκοτώσω και θα πρέπει να λογοδοτήσω στον εαυτό μου, στους δικούς σας και στη δικαιοσύνη που δεν θα είναι τόσο τυφλή όσο με τον Κασσιδιάρη και το ελαφρυντικό της βλακείας σας δεν θα είναι αρκετό για να γλιτώσω το κελί δίπλα στον Τσοχατζόπουλο. Είμαι και μη καπνίζων.

Συνέλθετε και κατανοήστε πως οι δρόμοι δεν σας ανήκουν και πως δεν είναι δυνατόν να βγαίνετε σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας και να πηγαίνετε με 20, ακόμα και αν είστε ντυμένοι λατέρνες και φοράτε τρεντομοδάτες LEDοβλακείες των 20 μεγαβατ. Καλά κάνετε και θέλετε να βολτάρετε και να ασκηθείτε. Μαζί σας. Υπάρχουν άλλοι δρόμοι,  άλλες τοποθεσίες και καλύτερες ώρες για να εξασκήσετε το χόμπυ σας με ασφάλεια και χωρίς να ρισκάρετε τις ζωές των άλλων.

Και μη διαβάσω τίποτα μουζουρακιλίκια (clopyright by Mikeius) του στυλ «Οι δρόμοι ανήκουν σε όλους, άρα και σ’εμάς και οι οδηγοί να προσέχουν περισσότερο!!» και «Η παραλιακή, η Βουλιαγμένης και άλλες κεντρικές αρτηρίες δεν είναι «ταχείας κυκλοφορίας» οπότε να μην τρέχετε εσείς οι μηχανοκίνητοι.» γιατί όποιος λέει τέτοια πράγματα, απλά του αξίζει να υποστεί τις συνέπειες της φυσικής επιλογής, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Οι δρόμοι ανήκουν σε όλους αλλά υπάρχει μια κατάσταση την οποία δεν μπορείτε να επηρεάσετε, καλώς ή κακώς. Άρα το να πηγαίνετε εθελοντές, δεν σας καθιστά μάρτυρες αλλά πιο ηλίθιους από τον εμετό που έκανα πριν λίγο καθώς σκεφτόμουνα τα ποδηλατάκια με τις μικρές ρόδες και τους χιπστεράδες καβαλάρηδές τους.

Ουστ από ‘δω βρωμιάρηδες χίπηδες της ασφάλτου.