Η σκατοψυχιά της ημέρας:

Οι γυναίκες που όλο θέλουν μεγαλύτερο άντρα.

Συνεχίζοντας τη χθεσινή χολή για τον Παντελίδη και τις τελειωμένες που βελάζουν με την πάρτη του, σήμερα θα ασχοληθώ με ένα από τα κλασικότερα παραμύθια που θα ζήλευε και ο Άντερσεν. Από τις μεγαλύτερες μυθοπλασίες που έχουν κυκλοφορήσει. Από τις πιο αφελείς αυταπάτες που κάνουν πάρτυ οι ψυχολόγοι και γενικώς ένας από τους λόγους που δείχνει πόσο δεν πατάνε στην πραγματικότητα οι γυναίκες.

Ο μύθος ξεκινάει από το γυμνάσιο. Η άλλη τα έχει με λυκειόπαιδο γιατί είναι πιο ώριμο. Το λυκειόπαιδο. Οκ, βρείτε μου τις διαφορές στη συμπεριφορά γυμνασιόπαιδων/λυκειόπαιδων. Να σας βοηθήσω: Το λυκειόπαιδο έχει γίνει ακόμα πιο κάφρος και κάνει ότι να’ναι, έχοντας την άνεση να γράψει στα παλιά του τα παπούτσια τη «μικρούλα» η οποία κλαίγεται και οδύρεται. Μετά τα λυκειοκόριτσα ακούς την άλλη να τα έχει με φαντάρο ετών εικοσιπλας και σου πέφτουν οι τρίχες από τη μύτη. Κοπέλα μου γιατί τα έχεις με φαντάρο;; «Γιατί είναι ώριμος και μεγάλος και καλό παιδί και το βλέπω σοβαρά» …. ΣΟΒΑΡΑ;;;; ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙ;;;; Οκ. Τόσο σοβαρή είσαι, τέτοια λες, δε σε συμμερίζομαι. Για την ιστορία, ο «φαντάρος» έχει βγάλει όλες τις ανασφάλειες του κόσμου μακριά σου και έχει πέσει στην πρώτη διαθέσιμη αγκαλιά που θα βρεθεί εκεί στην Βλαχοπλατανιά που τον έχουν μεταθέσει, ακόμα και αν η αγκαλιά είναι από γριά προβατίνα που κάνει ΜΠΠΕΕΕΕΕΕ κάθε φορά που της πειράζει τα φουσκωμένα από γάλα στήθια της (πςςςςςς το έκανα και ακατάλληλο πρωινιάτικα….).

Μετά πάμε στα 20. Αααααααχ τη ηλικία τα 20…… Μέχρι που ακούς «Τα έχω με έναν που είναι 28,30,80φεύγα» και νιώθεις τη σπλήνα σου να παίρνει το ασανσέρ για να πάει στο μυαλό σου και να το ρωτήσει αν είναι καλά. ΕΕΕΕΕ κοριτσάκι; Να σου πω; Κι’εσύ σοβαρά το βλέπεις έ; Γιατί ο 28άρης είναι ένα σοβαρό παιδί που δεν παίζει playstation, δε βγαίνει να γίνει ντίρλα με τους φίλους του και να την πέσει σε αδέσποτες γάτες έξω από το τελειωμενάδικο που του σέρβιρε τις μπόμπες και προφανώς, το μόνο που σκέφτεται είναι πότε θα σου περάσει την κουλούρα. ΕΣΕΝΑ. ΣΤΑ 22. Για να τρέχετε στους δικηγόρους στα 25 σου και να εύχεσαι να μην έχει κάνει το «γνωστό» πείραμα «εεεεε είμαι μαλάκας και δεν πάω για καταμέτρηση σπέρματος, είμαι καρπερός; Για να δω….».

Και μετά τα 25 αρχίζει το τρελό πάρτυ. Εκεί είναι που έχει δει ψηλά τον αμανέ, έχει αποκτήσει την αυτοπεποίθηση πτώματος και αρχίζει το άλλο παραμύθι: Θέλω Λεφτά (επιθετικός προσδιορισμός, «ο Λεφτάς, του Λεφτά» κτλ), θέλω σκαφάτο, θέλω να είμαι τα πάντα του, το είναι του (το τραγουδάκι του Σταρόβα στο τέλος, σας το αφιερώνω) και όλες τις άλλες ανασφαλείς αφέλειες που έχετε στο μυαλό σας. Δυστυχώς εδώ τα πράγματα είναι αμείλικτα: Η πλειοψηφία περιμένει τον Λευκό Ιππότη πάνω στο Λευκό Άτι του (το άτι την έχει ΝΑ με το συμπάθιο, οπότε το κρατάμε για καβάτζα έτσι; Γι’αυτό ξεροσταλιάζετε να έρθει με άλογο ο άλλος) που να έχει και καταθέσεις κτλ. Μια μειοψηφία είναι ράτσας bulldog με Doberman και όντως φτιαγμένη για τέτοια ζωή και την αντέχει (δεν σχολιάζω το τι και το πώς). Οι υπόλοιπη πλειοψηφία, παθαίνει κατάθλιψη και καταντάει να κάνει τρεις φορές τη μέρα αποτρίχωση ρουθουνιών (όχι απ’έξω από τη μύτη… ΜΕΣΑ… με την αρμύρα…) με καυτό κερί.

Και μετά βέβαια, έρχονται τα πρώτα άντα που χτυπάει το βιολογικό ρολόι και παίρνουν όποιον βρουν μπροστά τους άνευ κρητιρίων γιατί απλά ΠΡΕΠΕΙ. Ε, νταξ. Εκεί τι να σχολιάσεις… Μετά όταν λες ότι είναι παράλογα όντα που κατευθύνονται από τις ορμόνες τους, σε λένε μισογύνη και σου αρχίζουν κάτι φεμινιστικές αρλούμπες που δεν τις μασάνε ούτε πεινασμένα γουρούνια….

Η πυραμίδα, καταλήγει στα δεύτερα άντα, όπου εκεί βέβαια γίνεται το σώσον κύριε διότι έχουν μπει με το ένα πόδι στον τάφο και μόλις βλέπουν νεαρές ψ..υχές, αναπτερώνεται το ηθικό τους και τρέχουν να ρουφήξουν μεδούλι… Και φυσικά, άλλο που δε θέλουν τα νεούδια («είναι μεγάλη κι’έμπειρη, κι’εγώ μικρός και ηλίθιος και βαριεστημένος και θέλω να λέω ότι βγαίνω με μιλφάρα») και τρέχουν σαν τα ζωντόβολα….

Εν ολίγοις, επειδή –ως γνωστόν- μια γυναίκα δεν ξέρει τι θέλει και το κοντινότερο σ’αυτό που θέλει είναι –απλώς- αυτό που δεν έχει (άσχετα αν το θέλει ή όχι), ως επί το πλείστον, κάνει τις χειρότερες επιλογές και μετά κλαίγεται γιατί κατέληξε με τον γυφτοκάγκουρα που είναι ανεξάρτητος και έχει μπλε LED (εμετός) στο κωλοφτιαγμένο zastava του ’30 (υπήρχαν τότε;;;), αγνοώντας παράλληλα τα «καλά παιδιά» γιατί δεν της εμπνέουν σιγουριά!

Αλλά ναι… Εδώ δεν μπορούν οι ίδιες οι γυναίκες να καταλάβουν τους εαυτούς τους, θα τις καταλάβει κάποιος άλλος;

Ε ψιτ, αποπροσανατολισμένες, άνευ λογικής και κριτηρίων; Αφιερωμένο εξαιρετικά!

http://www.youtube.com/watch?v=kCkcXhnlLkk