Η σκατοψυχιά της ημέρας: Oι κακόγεροι.

Λένε πως η Σοφία έρχεται με τα χρόνια (α γι’αυτό δεν έρχεται σ’εμένα;;;;). Παρ’όλα αυτά, υπάρχουν κάτι γέροι οι οποίοι για κάποιο λόγο θεωρούν πως η ανθρωπότητα κάποτε τους έκανε κάτι κακό και ξεσπούν σε όποιον βρούνε.

Χαρακτηριστικό κοινό γνώρισμα αποτελεί το πορτραίτο του Παττακού που διακοσμεί το σαλόνι τους και η φωτογραφία του Παπαδόπουλου κάτω από το μαξιλάρι τους. Στο δρόμο οι κακόγεροι περπατούν σκυθρωποί και κοιτάζουν με μισό μάτι ότι κινείται και αναπνέει. Ακόμα και μανάδες με καροτσάκια να περάσουν, ο κακόγερος θα σκύψει πάνω από το καροτσάκι, θα ρίξει μια βλοσυρή ματιά στο νεογέννητο και αυτό απλά θα βάλει τα κλάματα. Ικανοποιημένος ο κακόγερος, θα σηκώσει το βλέμμα του στη μάνα και θα της κάνει κάποιο σχόλιο του στυλ «τα σημερινά παιδιά δεν είναι σκληραγωγημένα, κλαίνε με το παραμικρό, τσκ τσκ τσκ». Προσφιλή επαγγέλματα πριν τη σύνταξη; Στρατιωτικός, αστυνομικός, καταδότης, χαφιές, δοσίλογος, κλητήρας, λακές αξιωματούχου κτλ.

Οι κακόγεροι γενικώς κυκλοφορούν με μαγκούρα που δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν όπου οι ίδιοι κρίνουν απαραίτητο, χωρίς να συμφωνεί μαζί τους το κοινωνικό σύνολο. Και προφανώς βέβαια, επειδή δεν έχουν καμία συνείδηση της δύναμής τους, όταν φας μαγκούρα στο καλάμι, παίζεις κουτσό για 2-3 μέρες.

Αν –δε- κάνεις φασαρία κάτω από το μπαλκόνι τους, θα βγουν με τις δερμάτινες παντοφλίτσες (military design by Odysseas Aggelis) και λευκό wife-beater φανελάκι (ανεξαρτήτως καιρού) στο μπαλκόνι και θα αρχίσουν να κράζουν σα χαλασμένες καραμούζες κάτι για αστυνομίες, κάτι για μηνύσεις, κάτι για χαμένα νιάτα κτλ.

Δυστυχώς οι περιπτώσεις τους είναι ανίατες και δεν μπορεί να γίνει κάτι. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πετάμε νερόμπομπες στα μπαλκόνια τους μέχρι να βγουνε και μετά να εξαφανιζόμαστε και να ακούνε μόνο τα γέλια μας….